Slotje Brakestein (of: Braeckesteijn) is een van de slotjes te Oosterhout. Het is gelegen aan Ridderstraat 88.

In 1422 werd melding gemaakt van een omgrachte boerderij op deze plaats, en in 1569 was sprake van 't Huys van den Brake. In 1688 werd de naam Brakestein gebruikt. In het begin van de 18e eeuw bestond het huis uit twee haaks op elkaar staande vleugels, die iets voor 1830 tot een vierkant werden uitgebouwd. In 1854 werden de bijgebouwen opgericht.

Het huis werd achtereenvolgens bewoond door de families Camerlinck, Van Polloysen, Van Bruheze, Van Ruigelberg, Van Brecht, Guerrie, Ruysenaers, De Vries, Hallungius en, sedert 1835, Van Oldenzeel tot Oldenzeel. In dat jaar was het slotje nog geheel omgeven door plaisiergrachten. De omgrachting werd niet veel later gedeeltelijk gedempt en ook het poortgebouw werd afgebroken.

In 1977 stierf de laatste telg van het geslacht Van Oldenzeel tot Oldenzeel. Het huis was toen nog een tijd een partycentrum, en werd later gebruikt als kantoorpand.

Tegenwoordig is het een blokvormig, witgepleisterd bouwwerk met twee bouwlagen en een zolder. De ingangspartij is in empirestijl. Deze wordt links en rechts geflankeerd door twee dubbele luiken die altijd gesloten blijven: Er bevinden zich geen vensters achter. Het gebouw wordt omgeven door een klein park in Engelse landschapsstijl uit het begin van de 19e eeuw. Ook is er een koetshuis. Het geheel is geklasseerd als rijksmonument

goed

Huis Brakestein (Ridderstraat 88), is een wit gepleisterd landhuis in empire-stijl, met afzonderlijk koetshuis annex portierswoning. Het huidige huis kwam omstreeks 1800 tot stand door een ingrijpende verbouwing van een slotje op L-vormige plattegrond. Dit 15de- of 16de-eeuwse gebouw kwam in verschillende fasen tot stand. Het geheel ligt aan de rand van een parkbos met serpentinevijver en slingerend padenpatroon.

Omschrijving complex: De buitenplaats Brakestein is zeer klein en ligt binnen de grenzen van de bebouwde

kom van Oosterhout; zowel het huis met het koetshuis als het kleine landschapspark dateren uit het begin

van de 19e eeuw; op de plaats van het huis heeft vroeger een ouder gebouw gestaan. Het complex heeft

een min of meer rechthoekige plattegrond en ligt in oost-west richting aan de zuidzijde langs de

Ridderstraat; hierlangs loopt een eenvoudig oud ijzeren hekwerk; van de moestuin, die ooit ten zuiden van

het koetshuis lag, resteert alleen een kort stuk tuinmuur. Aan de noordzijde wordt het complex begrensd

door de Ridderstraat, aan de oostkant door de Keiweg, aan de zuidkant door nieuwbouw en aan de

westkant door een weilandje, dat tot het slotje Limburg behoort. Het complex bestaat uit: HUIS (1),

PARKAANLEG (2), KOETSHUIS (3), POMP (4), HEKWERK (5) en MUUR (6). HUIS, XIXa; slechts enkele meters van de Ridderstraat in de noordwesthoek van het complex gelegen;

witgepleisterd blokvormig gebouw; kelderverdieping, twee bouwlagen onder omlopend schilddak met

getande kroonlijst en vier hoekschoorstenen; grijze kuispannen; beide verdiepingen met 6-lichtsvensters;

voorgevel van 5 traveeën niet op straat georiënteerd, maar aan de westzijde op het voorplein, waaraan

ook het koetshuis ligt; in het midden de ingangspartij met rijke hardstenen omlijsting, waarboven balcon

met gietijzeren balustrade, rustend op forse terra-cotta consoles; onderzijde balcon met rosetten; stoep

met 6 treden, kwartrond eindigend tegen de gevel; zuidelijke zijgevel met smalle halfronde uitbouw met

plat dak over beide verdiepingen.

Martin, T.  - Kastelen in Brabant; van burcht tot landhuis, 1982 -- blz 81 (met illustratie)

Aa, van der A.J.  - Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden, 1839 -- DL.VIII 516

Oirschot, van A.W.L.  - Middeleeuwse kastelen van Noord-Brabant : Hun bewoners en bewogen geschiedenis -- blz 251